Η απάντησή της ήταν τόσο υπέροχη και καθηλωτική ταυτόχρονα: με φροντίζω…
Να σε φροντίζεις λοιπόν…
Χωρίς «θα», χωρίς υποσχέσεις που συχνά δεν κρατάμε και μετά θυμώνουμε με τον εαυτό μας ή νιώθουμε ενοχές γιατί εστιάζουμε στους άλλους…
Να σε φροντίζεις με αυτό τον υπέροχο υγιή τρόπο, με αυτό τον υπέροχο υγιή εγωισμό, που λέγεται αυτό-φροντίδα και σχετίζεται με την αυτό-εξέλιξη και την αγάπη του εαυτού μας…
Και αν σε ρωτήσει κάποιος, με ποιον τρόπο το καταφέρνεις, να του πεις:
Μαθαίνω να φεύγω από σχέσεις που με υποτιμάνε και με κάνουν να χάνω το σεβασμό προς εμένα…
Μαθαίνω να αφιερώνω λίγο χρόνο και σε μένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεχνώ τους άλλους…
Μαθαίνω να θέτω στόχους, βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους…
Μαθαίνω να διαχειρίζομαι το άγχος μου και να χρησιμοποιώ μηχανισμούς και τεχνικές αγχόλυσης…
Μαθαίνω να φροντίζω το σώμα μου, να τρέφομαι με πιο υγιή τρόπο και να γυμνάζομαι…
Μαθαίνω να μένω σε σχέσεις που οι άλλοι νιώθουν τι αξίζω και δεν φοβούνται να μου το δείξουν…
Μαθαίνω να λέω όχι και να βάζω όρια…
Μαθαίνω να παρατηρώ εμένα, το σώμα μου, τα συμπτώματά μου, τα σημάδια που μου στέλνει το σώμα μου όταν κουράζεται και σκέφτομαι ότι δεν χρειάζεται να αγγίζω τα δικά μου όρια για να με φροντίσω… Εξάλλου τα όρια είναι για να τα σεβόμαστε και όχι για να τα ξεπερνάμε…
Μαθαίνω να ζητώ λίγο χρόνο για την ξεκούρασή μου, χωρίς να νιώθω ότι απολογούμαι ή δικαιολογούμαι όταν τον ζητώ…
Μαθαίνω να υπερασπίζομαι το θέλω μου και τα όνειρά μου…
Μαθαίνω να είμαι με ανθρώπους που με αναγνωρίζουν και με εξελίσσουν ταυτόχρονα…
Μαθαίνω να επιλέγω δηλαδή…
Και αν σας ρωτήσει κάποιος τι επιλέγετε, να του απαντήσετε ότι… επιλέγετε να αγαπάτε τον εαυτό σας και να το βλέπετε στις επιλογές σας…
