Σε ένα υπόγειο του Πιτσμπουργκ των ΗΠΑ, ένας καλλιτέχνης του piercing και ένας βετεράνος της Πολεμικής Αεροπορίας τοποθετούν μεταλλικά κομμάτια στις άκρες των δακτύλων τους με σκοπό να μεταμορφωθούν σε ρομπότ και καλωσορίζουν όποιον άλλον θέλει να το κάνει επίσης. Μην με ρωτήσεις γιατί ένας άνθρωπος να θέλει να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν γνωρίζω -και δεν με ενδιαφέρει να γνωρίζω, είναι Άβυσσος ο νους (γιατί ψυχή δεν υπάρχει) και το μόνο άσχημο είναι το ό,τι ζούμε ανάμεσα τους.
Ένας δημοσιογράφος που επισκέφθηκε τις εν λόγω Ο.Π. μας περιγράφει πώς εμφύτευσαν μικρούς μεταλλικούς δίσκους στα ακροδάκτυλά τους και όλα αυτά σε ένα υπόγειο που είχαν μετατρέψει σε εργαστήριο. Μέσα στο εργαστήριο παρατήρησε μία σειρά Arduino motherboards, ηλεκτρόδια και μεταλλικά μέρη.
«Από τότε που ήμουν παιδί,» αναφέρει ο ένας από τους δύο, «έλεγα σε όλους ότι θέλω να γίνω ρομπότ. Αυτόν τον καιρό τελικά αυτό δεν φαίνεται και τόσο απίθανο. Το παράξενο αυτό ζευγάρι, θα τους ονομάζαμε βιονικούς biohackers έχουν εμμονή με την ανθρώπινη βελτίωση του σώματος και συνεχώς αναζητούν τρόπους να τοποθετήσουν μηχανικά κομμάτια στο σώμα τους. Έχουν επαφές με μία σειρά άλλους που έχουν την επιθυμία να τους μοιάσουν και ήδη μερικοί από αυτούς έχουν ήδη εμφυτεύσει στο σώμα τους μεταλλικά μέρη.
Το μαγνητικό εμφύτευμα δίνει την δυνατότητα σε όποιον το φέρει να αντιλαμβάνεται τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, όπως μικροκύματα ή ακόμα και τους συρμούς του μετρό που περνούν κάτω από το έδαφος. Πέρα όμως από αυτό, δεν υπάρχει κάτι άλλο επωφελές στο να έχει κάποιος εμφυτευμένο έναν μικρό μεταλλικό δίσκο. Αυτό όμως που κάνει την διαφορά, αναφέρουν οι biohackers είναι ότι πρόκειται μόνο για την αρχή.
«Το κόστος είναι πολύ μικρό και η τοποθέτηση δεν είναι αρκετά παρεμβατική στο σώμα. Σιγά σιγά συνηθίζεις στην ιδέα ότι έχεις ένα ξένο σώμα μέσα σου και όσο περνάει ο καιρός το βλέπεις πια σαν ένα κομμάτι του σώματός σου. Σίγουρα είναι πολύ ωραία να νιώθεις το μαγνητισμό, αλλά αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι δίνει στο σώμα μία μικρή πινελιά τεχνολογίας»
Κοντολογίς προετοιμάζουν τον άνθρωπο για τις εμφυτεύσεις των μεταλλικών τσιπ, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η περίπτωση όμως αυτή, δηλαδή η μετατροπή ανθρώπων σε ρομπότ δεν είναι και η πρώτη στην ιστορία αφού οι μετανθρωπιστές Lepht Anonym και Kevin Warwick το κάνουν εδώ και χρόνια τώρα αν και υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Η Anonym είναι ερασιτέχνης hacker χωρίς κάποια εκπαίδευση και δεν χρησιμοποιεί αναισθησία ή ιατρικά εργαλεία σε αντίθεση με τον Warwick που είναι ακαδημαϊκός.
Σε κάποιο προφίλ για την Anonym διαβάζουμε ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι να μοιραστεί την ιδέα «κάντο μόνος σου.» Δεν πρόκειται για μία μετανθρωπιστική ιδέα, δεν πρόκειται για την αθανασία ή υπερφυσικές ικανότητες, αλλά όταν μία φορά ένα από τα εμφυτεύματα σταμάτησε να λειτουργεί ήταν σαν τυφλή.
Ένας σχολιαστής στο ίδιο προφίλ πρόσθεσε τις δικές του ιδέες για την «μηχανική βελτίωση του σώματος»
“Η μηχανική βελτίωση του σώματος είναι απλά η αρχή, όπου το ήθος του Μετανθρωπισμού συναντά τις πραγματικότητες της ζωής. Δοκιμάζουμε τις ιδέες στα σώματά μας -πάντα γνωρίζοντας πολύ καλά τους κινδύνους τους οποίους αποδεχόμαστε πλήρως. Γιατί; Είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε αυτό το ρίσκο έτσι ώστε να κάνουμε την διαφορά με τρόπους που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πριν.
Για να δει κάποιος τον κόσμο με νέο τρόπο, για να βρει νέα εργαλεία και να εφαρμόσει ώστε να πει ότι ένας καλύτερος, διαφορετικός και πιο άγριος κόσμος είναι πιθανός -αυτό μπορώ να σας το δείξω. Γιατί δεχόμαστε να παίρνουμε αυτό το ρίσκο; Για τον λόγο ότι δείχνει το πόσο σημαντικό θεωρούμε ότι είναι αυτό που κάνουμε. Γιατί να επιχειρήσεις να πιάσεις το άπιαστο, να γνωρίσεις τα όριά σου, να έχεις ένα καλύτερα προσαρμόσιμο σώμα, να κάνεις το ακατόρθωτο, να βοηθήσεις στην δημιουργία καλύτερων μέσων που συνδέονται με την τεχνολογία μας;”
Ο Warwick από την άλλη πλευρά, έχει μελετήσει την λειτουργία των εμφυτευμάτων στο εργαστήριο και για πολύ καιρό ήταν αρκετά δύσκολο να πείσει την ακαδημαϊκή κοινότητα ότι αυτό που έκανε δεν ήταν παράλογο. Τα πράγματα, όμως έχουν αλλάξει, όπως αναφέρει: «Μία δεκαετία πριν αν μιλούσες για μηχανική βελτίωση σώματος θα έβρισκες πολλές αντιδράσεις. Αν ο σκοπός σου δεν ήταν να βοηθήσεις όσους ήταν σωματικά ανάπηροι τότε δεν σήκωναν κουβέντα.»
Με την έλευση των smartphones αναφέρει ο Warwick όλα αυτά άλλαξαν. «Οι άνθρωποι αναγνώρισαν αυτή την εφαρμογή της τεχνολογίας επειδή ακριβώς τώρα επιβάλλεται να είναι κάποιος συνδεδεμένος συνεχώς.»
Γυρίζοντας πίσω στο Πίτσμπουργκ, ο δημοσιογράφος είδε μία μεγάλη ποικιλία από εμφυτεύματα για τα ακροδάκτυλα, από ένα εμφύτευμα που ελέγχει ένα smart phone μέχρι άλλα που κάνουν παρεμβολές στον εγκέφαλο.
Ο άνθρωπος είναι ήδη έτοιμος να δεχτεί μεταλλικά αντικείμενα στο σώμα του σαν κάτι φυσιολογικό, μόνο που τα συνεπακόλουθα αποτελέσματα δεν θα του αρέσουν καθόλου, μα καθόλου.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ!
