Όσες σκέψεις και να κάνουμε, θετικές ή αρνητικές, πάντα στο τέλος έρχεται μια ευχή. Αν είναι αρνητικές οι σκέψεις, ευχόμαστε να τελειώσουν τα όσα μας βασανίζουν. Αντίθετα, όταν οι σκέψεις μας φέρνουν ένα γεμάτο καλάθι από χαρούμενα συναισθήματα, παρακαλάμε αυτό να μην τελειώσει ποτέ.
Η αρχαία κινέζικη σοφία μας προειδοποιεί να προσέχουμε τι ευχόμαστε. Γιατί να είναι αυτή η συμβουλή σχεδόν αποτρεπτική; Στην πραγματικότητα, κανείς δεν εννοεί με αυτό να πάψουμε να ευχόμαστε. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πώς πρέπει να γνωρίζουμε τί ευχόμαστε.
Ευχήσου καλύτερα.
Το να συγκρατούμε την ψυχή μας είναι κάτι που ούτε εύκολο είναι και ούτε καλό. Δεν μπορούμε να διατάζουμε συναισθήματα να μπουν σε «σειρά προτεραιότητας». Πηγαίο συναίσθημα είναι και η κάθε ευχή. Η συμβουλή της Maya Angelou στοχεύει στο να μας βοηθήσει να «ευχόμαστε καλύτερα». Πριν ευχηθούμε κάτι, οφείλουμε να γνωρίζουμε τι θέλουμε να ζητήσουμε στην ευχή αυτή. Αυτό, δεν είναι κάτι εύκολο.
Σκεφτείτε πόση ώρα σας αναλώνει να βρείτε θέση να κάτσετε σε μια άδεια καφετέρια και αντίστοιχα, πόση ώρα κάνετε να βρείτε θέση όταν είναι γεμάτη η καφετέρια. Στη δεύτερη περίπτωση κάνετε πιο γρήγορα, γιατί πολύ απλά, οι θέσεις είναι λίγες και η απόφαση, ευκολότερη. Στην πρώτη περίπτωση, οι πιθανές αποφάσεις για το πού θα κάτσουμε είναι όσα και τα κενά τραπέζια. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τις ευχές. Είναι τόσα αυτά που επιθυμούμε που πρέπει να κάνουμε πέντε-πέντε και δέκα-δέκα τις ευχές μας, μαζί.
Συγκέντρωσε τη δύναμη της θέλησης στην ευχή σου.
Όσο το τζίνι του Αλαντίν λοιπόν, μένει στο λυχνάρι του, αυτό που ζητάμε επίμονα, οφείλουμε να το έχουμε περάσει από εξετάσεις αυτογνωσίας και ενδοσκόπησης. Τί χρειαζόμαστε; Τι θέλουμε πραγματικά; Το να γνωρίζουμε τί θέλουμε είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο γιατί ακονίζουμε την αυτογνωσία μας αλλά επειδή έτσι, συγκεντρώνουμε τη δύναμη της θέλησής μας σε αυτόν το σκοπό. Εκεί που ο στόχος ήταν κινούμενος, ξαφνικά εστιάζουμε και στοχεύουμε σε σταθερό σημείο. Τα αιτήματα με παραλήπτη τον ουρανό, είναι καλό να τα αντιμετωπίζουμε όπως την προετοιμασία του σπιτιού μας όταν έχουμε προσκαλέσει φίλους. Χαιρόμαστε να προετοιμάζουμε το χώρο μας όταν ξέρουμε ότι θα φιλοξενήσουμε ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα σε μας. Τους προετοιμάζουμε την ατμόσφαιρα που θεωρούμε ό,τι τους αξίζει. Πριν ευχηθούμε κάτι, πρέπει να είμαστε σε ανάλογη ετοιμότητα με αυτήν που έχουμε όταν αναμένουμε να χτυπήσει το κουδούνι από τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Προσγειώνουμε ομαλά όσα έρθουν.
Όλα αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο από το να προσπαθούμε να κάνουμε το ευκταίο, εφικτό. Προσκαλούμε αυτό που ζητάμε. Δημιουργούμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα «προσγειώσουν ομαλά» τα όσα καλέσαμε να έρθουν από ψηλά.
Είμαι έτοιμος να ευχηθώ κάτι, σημαίνει έχω σκεφτεί και έχω νιώσει από πριν αυτό που θέλω. Όταν ζητήσω κάτι, οφείλω να δείξω σε αυτό που θέλω, σα να ήταν προσφιλές πρόσωπο σε μένα, το πόσο το θέλω. Κάνω τα πάντα προκειμένου να του επιφυλάξω την καλύτερη δυνατή φιλοξενία. Δεν πρέπει να ξεχνάω, πως πριν ρίξω το κέρμα, πρέπει πρώτα να έχει νερό το σιντριβάνι που θα δεχτεί το κέρμα μου. Είμαστε έτοιμοι; Ας ευχηθούμε.
“Ζήτα αυτό που θέλεις και να είσαι προετοιμασμένος να το πάρεις”
πηγη
Η αρχαία κινέζικη σοφία μας προειδοποιεί να προσέχουμε τι ευχόμαστε. Γιατί να είναι αυτή η συμβουλή σχεδόν αποτρεπτική; Στην πραγματικότητα, κανείς δεν εννοεί με αυτό να πάψουμε να ευχόμαστε. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πώς πρέπει να γνωρίζουμε τί ευχόμαστε.
Ευχήσου καλύτερα.
Το να συγκρατούμε την ψυχή μας είναι κάτι που ούτε εύκολο είναι και ούτε καλό. Δεν μπορούμε να διατάζουμε συναισθήματα να μπουν σε «σειρά προτεραιότητας». Πηγαίο συναίσθημα είναι και η κάθε ευχή. Η συμβουλή της Maya Angelou στοχεύει στο να μας βοηθήσει να «ευχόμαστε καλύτερα». Πριν ευχηθούμε κάτι, οφείλουμε να γνωρίζουμε τι θέλουμε να ζητήσουμε στην ευχή αυτή. Αυτό, δεν είναι κάτι εύκολο.
Σκεφτείτε πόση ώρα σας αναλώνει να βρείτε θέση να κάτσετε σε μια άδεια καφετέρια και αντίστοιχα, πόση ώρα κάνετε να βρείτε θέση όταν είναι γεμάτη η καφετέρια. Στη δεύτερη περίπτωση κάνετε πιο γρήγορα, γιατί πολύ απλά, οι θέσεις είναι λίγες και η απόφαση, ευκολότερη. Στην πρώτη περίπτωση, οι πιθανές αποφάσεις για το πού θα κάτσουμε είναι όσα και τα κενά τραπέζια. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τις ευχές. Είναι τόσα αυτά που επιθυμούμε που πρέπει να κάνουμε πέντε-πέντε και δέκα-δέκα τις ευχές μας, μαζί.
Συγκέντρωσε τη δύναμη της θέλησης στην ευχή σου.
Όσο το τζίνι του Αλαντίν λοιπόν, μένει στο λυχνάρι του, αυτό που ζητάμε επίμονα, οφείλουμε να το έχουμε περάσει από εξετάσεις αυτογνωσίας και ενδοσκόπησης. Τί χρειαζόμαστε; Τι θέλουμε πραγματικά; Το να γνωρίζουμε τί θέλουμε είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο γιατί ακονίζουμε την αυτογνωσία μας αλλά επειδή έτσι, συγκεντρώνουμε τη δύναμη της θέλησής μας σε αυτόν το σκοπό. Εκεί που ο στόχος ήταν κινούμενος, ξαφνικά εστιάζουμε και στοχεύουμε σε σταθερό σημείο. Τα αιτήματα με παραλήπτη τον ουρανό, είναι καλό να τα αντιμετωπίζουμε όπως την προετοιμασία του σπιτιού μας όταν έχουμε προσκαλέσει φίλους. Χαιρόμαστε να προετοιμάζουμε το χώρο μας όταν ξέρουμε ότι θα φιλοξενήσουμε ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα σε μας. Τους προετοιμάζουμε την ατμόσφαιρα που θεωρούμε ό,τι τους αξίζει. Πριν ευχηθούμε κάτι, πρέπει να είμαστε σε ανάλογη ετοιμότητα με αυτήν που έχουμε όταν αναμένουμε να χτυπήσει το κουδούνι από τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Προσγειώνουμε ομαλά όσα έρθουν.
Όλα αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο από το να προσπαθούμε να κάνουμε το ευκταίο, εφικτό. Προσκαλούμε αυτό που ζητάμε. Δημιουργούμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα «προσγειώσουν ομαλά» τα όσα καλέσαμε να έρθουν από ψηλά.
Είμαι έτοιμος να ευχηθώ κάτι, σημαίνει έχω σκεφτεί και έχω νιώσει από πριν αυτό που θέλω. Όταν ζητήσω κάτι, οφείλω να δείξω σε αυτό που θέλω, σα να ήταν προσφιλές πρόσωπο σε μένα, το πόσο το θέλω. Κάνω τα πάντα προκειμένου να του επιφυλάξω την καλύτερη δυνατή φιλοξενία. Δεν πρέπει να ξεχνάω, πως πριν ρίξω το κέρμα, πρέπει πρώτα να έχει νερό το σιντριβάνι που θα δεχτεί το κέρμα μου. Είμαστε έτοιμοι; Ας ευχηθούμε.
“Ζήτα αυτό που θέλεις και να είσαι προετοιμασμένος να το πάρεις”