Αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι που βρίσκονται παντού γύρω σου, δεν μπορούν να αντέξουν έναν εκστατικό άνθρωπο, επειδή εκείνος ο εκστατικός άνθρωπος τούς θυμίζει τη δική τους αποτυχία. Εσύ τι κάνεις εδώ; Εσύ έχεις πουλήσει τον εαυτό σου για ασήμαντα πράγματα κι αυτός εδώ ο άνθρωπος είναι γεμάτος χαρά, γεμάτος φως. Δεν μπορείς να αντέξεις αυτόν τον άνθρωπο. Αυτός ο άνθρωπος είναι ένα αγκάθι που πονάει. Αν είναι εφικτό για τον Σωκράτη, τότε για σένα γιατί δεν είναι εφικτό; Κατάστρεψε αυτόν τον άνθρωπο και νιώσε άνετα. Τότε ξέρεις: «Οι πάντες είναι σαν κι εμένα κι ακόμη χειρότερα από μένα.» Και αυτό σε κάνει να νιώθεις καλά.
Γι’ αυτό αρέσει στους ανθρώπους να μαθαίνουν άσχημα πράγματα για τους άλλους. Αν αρχίσεις να μιλάς για κάποιον και πεις ότι είναι άγιος, αμέσως ο άνθρωπος που σε ακούει, θα αρχίσει να επικρίνει και να ζητάει αποδείξεις για την αγιοσύνη που περιγράφεις. Αν πεις όμως ότι είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας, τότε ο άλλος θα πει: «Ναι, έχεις δίκιο.» Εκεί δεν χρειάζεται καμία απόδειξη!
